Saponiny (Saponins) -  to substancje klasyfikowane jako glikozydy, czyli pochodne cukrów. Ich budowa pozwala wyróżnić aglikon – składnik niecukrowy i glikon czyli cukier, które połączone są tzw. wiązaniem glikozydowym.  Saponiny są wytwarzane są przez niektóre rośliny. Z racji posiadanych właściwości łatwego tworzenia piany są szeroko stosowane przy produkcji środków piorących i mydeł.

Podstawowa klasyfikacja saponin:
saponiny triterpenowe (trójterpenowe) – aglikon ma budowę triterpenową (podgrupa terpenów)
saponiny sterydowe (steroidowe, sapogeniny) – aglikon ma charakter steroidowy, są to pochodne spirostanu bądź furostanu.

Saponiny zarówno triterpenowe jak i sterydowe znajdują zastosowanie w przemyśle medycznym – są składnikami leków oraz w są popularnymi składnikami niektórych suplementów diety. Ich działanie jest bardzo zróżnicowane. Niektóre działają przeciwgrzybicznie, przeciwwirusowo, przeciwzapalnie i oczyszczają organizm. Inne poprawiają procesy trawienne, poprzez wzmaganie wydzielania soków trawiennych oraz żółci. Jeszcze inne charakteryzują się działaniem moczopędnym bądź wykrztuśnym.

Saponiny steroidowe dzięki oddziaływaniu mikroflory jelitowej stymulują organizm do zwiększenia ilości produkowanych hormonów – głównie testosteronu, androsteronu i progesteronu.

Saponiny podawane w zbyt dużych dawkach mogą być niebezpieczne dla zdrowia. W skrajnych przypadkach mogą doprowadzić do trwałych uszkodzeń nerek, wątroby bądź serca.

Przykłady roślin bogatych w saponiny triterpenowe: żeń szeń - korzeń, owoc kasztanowca, korzeń lukrecji, ziele bluszczu, ziele połonicznika, nagietek lekarski.

Przykłady roślin zawierających saponiny steroidowe: Tribulus terrestris, czarnuszka , kozieradka, sarsaparilla, psianka.

Cynk to kluczowy składnik mineralny warunkujący szereg funkcji i procesów (głównie o podłożu enzymatycznym) zachodzących w organizmie ludzkim. Występuje w komórkach organizmu, posiada właściwości obronne przed bakteriami oraz wirusami, dzięki czemu skutecznie podnosi poziom odporności organizmu. Minerał ten pełni istotną rolę w procesach zwalczanie wolnych rodników i syntezie antyoksydantów. Cynk jest niezbędny do wytwarzania białek oraz kodu DNA, a więc materiału genetycznego zawartego w komórkach. Jest także szczególnie potrzebny niemowlętom oraz dzieciom , by rosnąć i rozwijać się prawidłowo. Cynk przyśpiesza gojenie ran oraz polepsza działanie zmysłów, takich jak smak oraz zapach. Odpowiedni poziom cynku warunkuje prawidłową, naturalną produkcję hormonów męskich. Suplementacja odpowiednio dobranymi dawkami może stanowić wydatną pomoc w optymalizacji męskiej gospodarki hormonalnej, poprawieniu odporności organizmu, leczeniu trądziku, czy nawet depresji. Warto pamiętać, że tracimy cynk wraz z potem. Osoby aktywne fizycznie, ale także eksponowane na wysokie temperatury i wilgotność powinny uwzględnić to w ustalaniu dziennej podaży na ww. mikroelement. Czynnikiem upośledzającym przyswajalność cynku jest insulinooporność. Górny próg dziennego zapotrzebowania u mężczyzn to około 50mg. Zbyt wysoka podaż cynku może prowadzić z kolei do deficytu miedzi. Najlepszym źródłem cynku są ostrygi, ale bogate w ten minerał są również warzywa strączkowe, mięso, czy jaja. Cynk występuje w niemal każdym multiwitaminowym suplemencie. Jest on również dostępny w połączeniu z wapniem, magnezem oraz innymi suplementami diety (np. wspierających naturalną produkcję testosteronu) i oczywiście jako monpreparat. Wspomniane suplementy mogą zawierać kilka form cynku takich jak: glukonian cynku, pikolinian cynku, cytrynian cynku, siarczan cynku oraz octan cynku. Każda forma ma swoje zalety w zakresie suplementacji, ale szczególnie godne polecenie będą: glukonian, cytrynian i pikolinian cynku, jako te o najwyższej stabilności i poziomie bio-przyswajalności. Wśród objawów i skutków niedoboru opisywanego mikroelementu należy wymienić: pogorszenie nastroju i stany depresyjne, ogólną apatię, pogorszenie stanu skóry i cery, pogłębienie insulinooporności (u osób chorujących na cukrzycę), obniżony poziom testosteronu, a nawet hipergonadyzm u mężczyzn. Z kolei u dzieci chroniczny deficyt cynku może powodować zaburzenia wzrostu. Szacuje się, że ponad połowa populacji cierpi na zaburzenia bezpośrednio skorelowane z niedoborem cynku w organizmie.